Reformator Marcin Luter używał pieczęci z motywem róży do oznaczenia swojej korespondencji. Umieszczał ją także w swoich pismach i książkach.
Jej symbolika przekazuje wiele prawd Reformacji. Z tego powodu z czasem w wielu krajach stała się symbolem Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego (Luterańskiego).
Elementy Róży Lutra przekazują następujące treści:
- – Czarny krzyż , który zawsze przypomina, że wiara w Ukrzyżowanego zbawia. Chrystus ukrzyżowany ma być główną treścią życia i myśli człowieka.
- – Krzyż umieszczony w czerwonym sercu symbolizuje, że droga Jezusa na krzyż była drogą miłości.
- – Serce spoczywa w środku białej róży, która wskazuje, że wiara przynosi radość, pociechę i pokój, gdyż kolor biały jest kolorem duchów i aniołów.
- – Różę otacza błękitne niebo. Kolor ten symbolizuje przyszłość radość w niebie.
- – Całość otacza złoty pierścień. Jego kształt – bez początku i końca– przypomina, że sprawiedliwość w Królestwie Bożym trwa wiecznie, a jest ona cenniejsza od złota.
Krótka historia Róży Lutra
Norymberski radny wspierający Reformację, Lazarus Spengler, wysłał Lutrowi rysunek symbolu róży, a Marcin Luter przekazał mu szczegóły, jak powinna wyglądać jego pieczęć. Dla niego róża była czymś więcej, niż tylko jakimś herbem lub podpisem. Reformator postrzegał ją samą jako „znak rozpoznawczy” swojej teologii.
W liście do Lazarusa Spenglera w 1530 r. Marcin Luter opisał wygląd róży Lutra: „Pierwszym elementem ma być krzyż, czarny krzyż w sercu, które powinno mieć swoje naturalne barwy, aby mnie samemu przypominały, że wiara w Ukrzyżowanego czyni mnie błogosławionym. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia. Takie serce powinno znajdować się wewnątrz białej róży, aby pokazać, że wiara daje radość, otuchę i pokój. Dlatego też róża powinna być biała, a nie czerwona, ponieważ biały jest kolorem duchów i wszystkich aniołów. Róża ta znajduje się na błękitnym polu, by pokazać, że taka radość w duchu i wierze jest początkiem radości niebiańskiej w przyszłości. Wokół tego pola umieszczony jest złoty pierścień, ponieważ taka błogość w niebie trwa wiecznie i nie ma końca i kosztowna jest ponad wszelką radość i dobra, tak jak złoto jest najkosztowniejszym metalem szlachetnym.”